FF Schrikken
Door: rudyennel
Blijf op de hoogte en volg Pelgrimeren
06 September 2010 | Spanje, Madrid
Dag Luitjes,
Ja inderdaad ff schrikken maar daar kom ik zo op terug. Nadat ik mijn vorige verslag schreef heb ik de beheerder en een paar mensen van de Auberge waar we verbleven toch zo gek gekregen op mijn oranje toeter te blazen. We beloven dat ik de foto niet publiek op internet zal zetten, die houden jullie dus tegoed.
De volgende ochtend zijn we weer lekker vroeg uit de veren, heerlijk geslapen, als ontbijt een snel yoghurtje, broodje kopen en weg. We gaan onderweg naar Los Arcos. In het begin even in het donker maar al snel wordt het licht en zien we beter waar we naar toe moeten. Nadat we ergens in een dorpje nog een bakkie heben gedronken dalen we uit het dorp af. Nauwe straatjes met hoge huizen met daaraan de balkonnetjes, met of zonder was. Wel lekker koel tussen de huizen. Na een tijdje komen we in het gebied waar steeds meer wijn wordt verbouwd. We pikken een paar trosjes, lekker zoet................ en dan let Nelleke ff niet goed op de weg en valt!!!!!!!!Schrikken, knieën kapot, dikke enkel en het ergste: pijn in haar gezicht, dikke lip, pijn aan de tanden. We krijgen van veel mensen hulp aangeboden [dikke lippen busje zal ik maar zeggen], het enige dat Nelleke ff nodig heeft is rust. Na enige tijd gaan we weer op pad, ze laat het er niet bij zitten, we gaan verder. Gaandeweg gaan we in de richting van Los Arcos, het wordt warmer en warmer en als je een Kathedraal vewacht dan verwacht je na iedere heuvel een kerktoren te zien, mooi niet. Goed kapot komen we aan en onze Belgisch vrienden die de pelgrimsauberge runnen hebben tijd zat om mensen in te schrijven. Lekker douchen, verzorgen en afwachten hoe de blessures van Nelleke zich houden. De volgende dag wel stijf maar we kunnen door, met name ook al vanwege het heerlijke menu des Peregrinos dat we hebben gegeten met een echte Rioga, het gebied waar we binnen een dag door heen trekken. In Viana slapen we voor het eerst bij een kerk, een donatie wordt gevraagd voor de kamer met eten, voorwaarde is wel dat je ´s avond om 20.00 uur in de kerk bent voor de avondmis, aan het einde van de mis komt de priester met ieder van ons 1 voor 1 kennismaken en krijgen we uitgebreid de zegen voor de pelgrim, daarna gezamenlijk eten, salade en linzensoep [ en daar krijg je een lucht van in een kamertje van 3 bij 3 met 6 man] als dessert een yoghurt azucar. ´s avonds is het dorpsplein vol met veel mensen, ook kinderen rennen nog tot zeker 23.00 uur rond. Om 22.00 uur gaat de deur op slot, Geroard een medepelgrim uit Ierland zingt onder het balkon dat we hem er in moeten laten. Een paar andere jongere pelgrims besluiten die nacht buiten te slapen. Daar komt de volgende ochtend de oranje toeter weer van pas als ik voor hun de reveille blaas, zo zie je maar Bert, dat ding gaat al wel 250 km mee maar ik doe er af en toe nog wat mee, hou hem nog maar ff bij me. Als we 2 dagen later willen overnachten in Najera krijgen we te maken met luizenmientje [ punaises] we kunnen er niet in, de tent is gesloten, want die moet worden ontsmet er zitten luizen dus moeten we 6 km verder naar Azofra. Daar was een jaarfeest, een soort dankfeest aan de gang. Grote pannen met Paella, gebakken lamsvlees, lange tafels door het gehele dorp waarop servies, drank en salades staan. Een brassbende maakt de boel compleet. De overnachtingsplek krijgt een dikke 9. 2 persoonskamers, buiten een klein zwembadje waarin je met je voeten kunt hangen, een grote keuken, lekkere douches en als je de tijd nam om in de rij te gaan zitten kon je een voeten massage krijgen: for free or donation. Samen met Geroard en Matt uit New Sealand koken we zelf een heerlijk maaltje dat wordt vergezeld van een echte homemade Rioja. Later ontmoet ik op straat Piere, een canadees die ik leerde kennen in Jean Pied de Port en die we daarna niet meer hadden gezien. De ontmoeting is hartelijk en we hebben het weer over spiritualiteit. Laat in de avond drinken we met inmiddels onze franse vriend [ opa van 74] ook nog een glas. Als we op de kamer komen waait er een zwoel briesje door de kamer. We vallen in een diepe slaap.
De volgende ochtend om 06.00 er weer uit, een kort traject naar Santo Domingo de Calzada, na een goede 16 km komen we al aan, we zijn zo vroeg dat we eerst een terras pikken want
de auberge is nog niet open. Op het terras zien we Meagan en Linda uit Canada weer: ze hebben besloten om een busrit te maken naar Burgos anders komen ze tijd te kort, hun vlucht vertrekt de 30e september vanaf Barcelona.
Als we aan de beurt zijn krijgen we eerst een luizenkontrole van luizen mientje en een waarschuwing dat in het komende traject er wel eens meerdere overnachtingsmogelijkheden voor meerdere dagen gesloten kunnen zijn.
Vanuit een goed warm [ + 30 graden] en hartstikke droge [ op de Rioja na] Camino een dikke pakkerd, Hasta Luego
Nelleke en Rudy
Ja inderdaad ff schrikken maar daar kom ik zo op terug. Nadat ik mijn vorige verslag schreef heb ik de beheerder en een paar mensen van de Auberge waar we verbleven toch zo gek gekregen op mijn oranje toeter te blazen. We beloven dat ik de foto niet publiek op internet zal zetten, die houden jullie dus tegoed.
De volgende ochtend zijn we weer lekker vroeg uit de veren, heerlijk geslapen, als ontbijt een snel yoghurtje, broodje kopen en weg. We gaan onderweg naar Los Arcos. In het begin even in het donker maar al snel wordt het licht en zien we beter waar we naar toe moeten. Nadat we ergens in een dorpje nog een bakkie heben gedronken dalen we uit het dorp af. Nauwe straatjes met hoge huizen met daaraan de balkonnetjes, met of zonder was. Wel lekker koel tussen de huizen. Na een tijdje komen we in het gebied waar steeds meer wijn wordt verbouwd. We pikken een paar trosjes, lekker zoet................ en dan let Nelleke ff niet goed op de weg en valt!!!!!!!!Schrikken, knieën kapot, dikke enkel en het ergste: pijn in haar gezicht, dikke lip, pijn aan de tanden. We krijgen van veel mensen hulp aangeboden [dikke lippen busje zal ik maar zeggen], het enige dat Nelleke ff nodig heeft is rust. Na enige tijd gaan we weer op pad, ze laat het er niet bij zitten, we gaan verder. Gaandeweg gaan we in de richting van Los Arcos, het wordt warmer en warmer en als je een Kathedraal vewacht dan verwacht je na iedere heuvel een kerktoren te zien, mooi niet. Goed kapot komen we aan en onze Belgisch vrienden die de pelgrimsauberge runnen hebben tijd zat om mensen in te schrijven. Lekker douchen, verzorgen en afwachten hoe de blessures van Nelleke zich houden. De volgende dag wel stijf maar we kunnen door, met name ook al vanwege het heerlijke menu des Peregrinos dat we hebben gegeten met een echte Rioga, het gebied waar we binnen een dag door heen trekken. In Viana slapen we voor het eerst bij een kerk, een donatie wordt gevraagd voor de kamer met eten, voorwaarde is wel dat je ´s avond om 20.00 uur in de kerk bent voor de avondmis, aan het einde van de mis komt de priester met ieder van ons 1 voor 1 kennismaken en krijgen we uitgebreid de zegen voor de pelgrim, daarna gezamenlijk eten, salade en linzensoep [ en daar krijg je een lucht van in een kamertje van 3 bij 3 met 6 man] als dessert een yoghurt azucar. ´s avonds is het dorpsplein vol met veel mensen, ook kinderen rennen nog tot zeker 23.00 uur rond. Om 22.00 uur gaat de deur op slot, Geroard een medepelgrim uit Ierland zingt onder het balkon dat we hem er in moeten laten. Een paar andere jongere pelgrims besluiten die nacht buiten te slapen. Daar komt de volgende ochtend de oranje toeter weer van pas als ik voor hun de reveille blaas, zo zie je maar Bert, dat ding gaat al wel 250 km mee maar ik doe er af en toe nog wat mee, hou hem nog maar ff bij me. Als we 2 dagen later willen overnachten in Najera krijgen we te maken met luizenmientje [ punaises] we kunnen er niet in, de tent is gesloten, want die moet worden ontsmet er zitten luizen dus moeten we 6 km verder naar Azofra. Daar was een jaarfeest, een soort dankfeest aan de gang. Grote pannen met Paella, gebakken lamsvlees, lange tafels door het gehele dorp waarop servies, drank en salades staan. Een brassbende maakt de boel compleet. De overnachtingsplek krijgt een dikke 9. 2 persoonskamers, buiten een klein zwembadje waarin je met je voeten kunt hangen, een grote keuken, lekkere douches en als je de tijd nam om in de rij te gaan zitten kon je een voeten massage krijgen: for free or donation. Samen met Geroard en Matt uit New Sealand koken we zelf een heerlijk maaltje dat wordt vergezeld van een echte homemade Rioja. Later ontmoet ik op straat Piere, een canadees die ik leerde kennen in Jean Pied de Port en die we daarna niet meer hadden gezien. De ontmoeting is hartelijk en we hebben het weer over spiritualiteit. Laat in de avond drinken we met inmiddels onze franse vriend [ opa van 74] ook nog een glas. Als we op de kamer komen waait er een zwoel briesje door de kamer. We vallen in een diepe slaap.
De volgende ochtend om 06.00 er weer uit, een kort traject naar Santo Domingo de Calzada, na een goede 16 km komen we al aan, we zijn zo vroeg dat we eerst een terras pikken want
de auberge is nog niet open. Op het terras zien we Meagan en Linda uit Canada weer: ze hebben besloten om een busrit te maken naar Burgos anders komen ze tijd te kort, hun vlucht vertrekt de 30e september vanaf Barcelona.
Als we aan de beurt zijn krijgen we eerst een luizenkontrole van luizen mientje en een waarschuwing dat in het komende traject er wel eens meerdere overnachtingsmogelijkheden voor meerdere dagen gesloten kunnen zijn.
Vanuit een goed warm [ + 30 graden] en hartstikke droge [ op de Rioja na] Camino een dikke pakkerd, Hasta Luego
Nelleke en Rudy
-
06 September 2010 - 13:40
Gea:
Ik hoop dat het nog is meegevallen met Nelleke en dat ze kwiek de reis kan voortzetten, Wat leuk om te lezen dat jullie al zoveel mensen hebt ontmoet en dat daar dan weer vriendschappen uit ontstaan. Maar jullie zijn natuurlijk niet zo eenkennig, dus dat komt helemaal goed.
Nog een leuk nieuwtje van het veld, Ray en Mirella zijn zwanger.Loopt ze en tot de volgende mail. Liefs Gea -
06 September 2010 - 14:27
Marian:
Warme groetjes vanuit Arnhem.
-
06 September 2010 - 15:15
Dory:
Jeetje, dat is even schrikken met Nelleke.
Hopelijk gaat het beter nu. Wat maken jullie allemaal mee zeg, super om te lezen.
Wat een ervaring allemaal en een prachtig verslag hiervan. Een nieuwtje nog, joost doet mee met een tv. programma, master chef, is al 2 ronden verder....
Hier alles goed.
Groetjes uit Tolkamer Dory. -
06 September 2010 - 17:42
Tante Rini:
Ben eindelijk op de site ,dahk zij je zoon en je moeder.Dat wordt volgen jaar een babyboem.
krijg drie achterkleinkinder,was opde verjaardag van Fay waren zes dames waren 5 van in verwachting. gaat het weer wat met de beentje ?succes.
-
06 September 2010 - 18:33
Ans:
Klinkt allemaal goed, op de valpartij van jou, Nel na! Ik heb wel het idee dat jullie nogal wat rood vocht tot jullie nemen. Pas daar mee op!! Je word er zo moe van of in ander geval, let je niet goed op de weg. Tip voor Nel, als je om je heen kijkt, stil staan. Maar dat wist je vast al. Pelan-pelan. Cium Ans -
07 September 2010 - 12:46
Klaas En Hedwig:
Met Nel alles weer OK hopen we?
Wat was haar promilage trouwens toen ze viel?
Tja, dat hoort erbij, spiritualiteit, komt het niet van de pelgrimage dan maar uit de wijnfles!
Tip: met zoveel wijn onderweg kunnen jullie het beste de breeede wegen nemen...
Wij proeven dat jullie het goed naar de zin hebben en genieten stiekum een beetje mee natuurlijk!
Veel wandel- en ontmoetplezier! -
07 September 2010 - 14:27
Herman En Wilma:
Hey Bikkeltjes,
Tja voor verboden vruchten plukken, wordt je direkt gestraft!! Gelukkig te lezen dat het allemaal weer goed gaat, sterker nog, geweldig! Maar toch, pas op jezelf doe het kalm aan en verder nog veel succes en plezier.
Groetjes Herman, Wilma en een dikke knuffel van Eva -
07 September 2010 - 16:51
Annette & Tonnie:
Hallo,
Nou nel je kunt niet twee dingen tegelijk!!! En druiven pikken en lopen, eerst stil staan he. Maar gelukkig laat je je niet uit het veld slaan een echte doorzetter. Het is toch een hele belevenis als ik het allemaal lees super. Hoop dat de pijntjes mee vallen en het snel weer beter met je gaat. Hier alles oké. Groet Tonnie en Annette -
07 September 2010 - 17:04
Piet En Ria:
Hoi Nelleke en Ruud. Van de week al even gesproken via de sms. Hopelijk heb je niet teveel last van je valpartijtje. We verheugen ons om jullie binnenkort te ontmoeten en jullie verhalen live te horen.We kunnen dan ook met eigen ogen zien of je van je vallen niets overgehouden hebt. dikke knuffels van ons -
09 September 2010 - 09:50
Jacqueline Bergsma:
o jongens wat een avontuur en wat mooi geschreven hou vol dan genieten wij ook mee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
