al meer dan 200 km
Door: rudyennel
Blijf op de hoogte en volg Pelgrimeren
01 September 2010 | Spanje, Estella
Dag lieve mensen,
Op de 11e dag dat we onderweg zijn maar weer even wat energie verzameld om te schrijven, mede ingegeven door jullie reacties per mail en sms.
Bij vertrek uit St Jean Pied de Port hadden we besloten om een hut te boeken in Orisson, zo´n goede 2 1\2 uur lopen en 700 hoogte meters verder, omdat de overtocht erg zwaar zou zijn. Toen we daar al voor 10.00 uur aankwamen, het regende en we buiten moesten wachten tot we om 16.00 uur pas in de overnachtingslocatie konden, besloten we de poncho´s aan te trekken, te bedanken voor de eer om hier te mogen slapen en vertrokken we voor een zware dag de bergen in. In de loop van de middag werd het beter weer en konden we genieten van geweldige vergezichten en in zulke omstandigheden is een broodje met een stuk kaas en of worst zo lekker !!!!! Aan het einde van de middag kwamen we aan in Ronchevalle: 2 restaurants [voor pelgrims] en 1 groot gebouw waar we met 120 man hebben geslapen en natuurlijk een grote kerk waar we een pelgrimsmis hebben gevolgd staan er, thats it. Een grote surinaamse vrouw met de naam Loes staat ons met open armen in de deur te ontvangen en als blijkt dat we nederlanders zijn krijgen we er nog een dikke hug bij. [ ondanks dat we stinken als de......]
Tijdens de pelgrimmaaltijd ontmoeten we meerdere medepelgrims, aan tafel wordt een mengelmoes van Frans, Duits, Engels, Spaans en Nederlands gesproken, we begrijpn elkaar prima. De volgende ochtend worden we in het donker wakker gemaakt met zachte muziek van Verdi, dan de muziek ietsje harder en daarna gaat langzaam het licht aan. Het lijkt de hemel wel heel even nasuffen en dan moeten we er weer tegen aan een dagje van 27,5 km zal het uiteindelijk worden we eindigen die dag in Larrasona. Na een leuke avond, we ontmoeten er een groepje spanjaarden waarmee we wat flauwekullen omdat 1 van de heren een T-shirt aan heeft dat Spanje wereldkampioen is geworden. Ik maak een deal met hem : hij gaat op mijn oranje toeter [ die van Bert] blazen met dit T-shirt aan indien we hem ontmoeten ergens op de Camino[ tot nu toe nog niet gelukt].
De dag erop lopen we naar Pamplona een korte dag want het is 24,4 km.
Een geweldige mooie stad. De middag slenteren we rustig door de stad om iets te zien; Plaza des Torres waar het stierlopen begint, verschillende pleinen en op 1 ervan slurpen we een grote kan Sangria, met ferse sinaasappelen en citroenen leeg omdat het tot nu toe hartstikke goed gaat en het verlicht de kleine pijntjes van blaren en andere ongemakken. We slapen ´s avond als een os. Als we de ochend opstaan is het nog donker en zien we de sterren van Caisopeia, in de melkweg de oost west lijn waar we de gehele tijd al onder lopen.
Gisteren van Pamplona naar Puenta Reina en vandaag naar naar Estella, schitterend landschap, overschrijden van hoge col met schitterende terugblik op Pamplona, lieve mensen ontmoet, verhalen gehoord die je niet elke dag van andere mensen hoort [ levensverhalen] al met al leven we van dag tot dag, van uur tot uur en genieten van ieder moment, de Camino is eigenlijk een mooie metafoor voor het echte leven. Mensen komen en lopen een tijdje met je mee, met de 1 heb je een klik met de ander minder, soms ontmoet je mensen elke dag weer opnieuw soms zie je ze na 1 keer nooit meer, de ene keer gaat het goed met je de andere keer gaat het wat minder, goede tijden slechte tijden.
Nu zitten we in een leuk huis dat wordt gerund door onze medemens met een geestelijke belemmering, er zijn wat ons betreft geen belemmeringen behalve de taal omdat wij maar beperkt spaans speken. Een onthaal met een glas lekker koud water en een persoonlijke begeleiding naar je slaapplaats, geweldig met welke betrokkenheid dit gebeurt. Ik probeer de oranje toeter hier een plaatsje te even maar dat is niet de bedoeling, indien men van alles accepteert om aan de muur te hangen is het zo vol.
Nou ik ga er weer ff bij liggen, ADIOS, Hasta Leugo en een dikke knuffel van hier
Rudy en Nelleke
Op de 11e dag dat we onderweg zijn maar weer even wat energie verzameld om te schrijven, mede ingegeven door jullie reacties per mail en sms.
Bij vertrek uit St Jean Pied de Port hadden we besloten om een hut te boeken in Orisson, zo´n goede 2 1\2 uur lopen en 700 hoogte meters verder, omdat de overtocht erg zwaar zou zijn. Toen we daar al voor 10.00 uur aankwamen, het regende en we buiten moesten wachten tot we om 16.00 uur pas in de overnachtingslocatie konden, besloten we de poncho´s aan te trekken, te bedanken voor de eer om hier te mogen slapen en vertrokken we voor een zware dag de bergen in. In de loop van de middag werd het beter weer en konden we genieten van geweldige vergezichten en in zulke omstandigheden is een broodje met een stuk kaas en of worst zo lekker !!!!! Aan het einde van de middag kwamen we aan in Ronchevalle: 2 restaurants [voor pelgrims] en 1 groot gebouw waar we met 120 man hebben geslapen en natuurlijk een grote kerk waar we een pelgrimsmis hebben gevolgd staan er, thats it. Een grote surinaamse vrouw met de naam Loes staat ons met open armen in de deur te ontvangen en als blijkt dat we nederlanders zijn krijgen we er nog een dikke hug bij. [ ondanks dat we stinken als de......]
Tijdens de pelgrimmaaltijd ontmoeten we meerdere medepelgrims, aan tafel wordt een mengelmoes van Frans, Duits, Engels, Spaans en Nederlands gesproken, we begrijpn elkaar prima. De volgende ochtend worden we in het donker wakker gemaakt met zachte muziek van Verdi, dan de muziek ietsje harder en daarna gaat langzaam het licht aan. Het lijkt de hemel wel heel even nasuffen en dan moeten we er weer tegen aan een dagje van 27,5 km zal het uiteindelijk worden we eindigen die dag in Larrasona. Na een leuke avond, we ontmoeten er een groepje spanjaarden waarmee we wat flauwekullen omdat 1 van de heren een T-shirt aan heeft dat Spanje wereldkampioen is geworden. Ik maak een deal met hem : hij gaat op mijn oranje toeter [ die van Bert] blazen met dit T-shirt aan indien we hem ontmoeten ergens op de Camino[ tot nu toe nog niet gelukt].
De dag erop lopen we naar Pamplona een korte dag want het is 24,4 km.
Een geweldige mooie stad. De middag slenteren we rustig door de stad om iets te zien; Plaza des Torres waar het stierlopen begint, verschillende pleinen en op 1 ervan slurpen we een grote kan Sangria, met ferse sinaasappelen en citroenen leeg omdat het tot nu toe hartstikke goed gaat en het verlicht de kleine pijntjes van blaren en andere ongemakken. We slapen ´s avond als een os. Als we de ochend opstaan is het nog donker en zien we de sterren van Caisopeia, in de melkweg de oost west lijn waar we de gehele tijd al onder lopen.
Gisteren van Pamplona naar Puenta Reina en vandaag naar naar Estella, schitterend landschap, overschrijden van hoge col met schitterende terugblik op Pamplona, lieve mensen ontmoet, verhalen gehoord die je niet elke dag van andere mensen hoort [ levensverhalen] al met al leven we van dag tot dag, van uur tot uur en genieten van ieder moment, de Camino is eigenlijk een mooie metafoor voor het echte leven. Mensen komen en lopen een tijdje met je mee, met de 1 heb je een klik met de ander minder, soms ontmoet je mensen elke dag weer opnieuw soms zie je ze na 1 keer nooit meer, de ene keer gaat het goed met je de andere keer gaat het wat minder, goede tijden slechte tijden.
Nu zitten we in een leuk huis dat wordt gerund door onze medemens met een geestelijke belemmering, er zijn wat ons betreft geen belemmeringen behalve de taal omdat wij maar beperkt spaans speken. Een onthaal met een glas lekker koud water en een persoonlijke begeleiding naar je slaapplaats, geweldig met welke betrokkenheid dit gebeurt. Ik probeer de oranje toeter hier een plaatsje te even maar dat is niet de bedoeling, indien men van alles accepteert om aan de muur te hangen is het zo vol.
Nou ik ga er weer ff bij liggen, ADIOS, Hasta Leugo en een dikke knuffel van hier
Rudy en Nelleke
-
01 September 2010 - 16:29
Gea:
Van jullie verhaal kun je alleen maar stil zijn, wat een tocht en wat een ervaring om dit mee temaken. Fijn dat ik jullie op deze manier kan volgen.Ik denk aan jullie. Liefs Gea -
01 September 2010 - 19:45
Wij Van De Hoek:
Hey lekker stelletje !
Fantastisch om nu al van de verhalen mee te kunnen genieten. Ga vooral door met deze beschrijvingen, je krijgt zo zin om mee te lopen en het allemaal mee te beleven.....
Onze gedachten dwalen regelmatig even naar jullie af en zijn dan ook iedere keer blij om het volgende nieuws weer te vernemen, via de sms, mail of dit geweldige forum.
Blijf vooral lekker genieten van al dit moois en pas goed op jullie zelf....
Liefs en een dikke kus van ons vijfjes
Bert, Margreet, Michiel, Brigit en Wouter -
01 September 2010 - 20:48
Jeroen&Jacqueline:
Wat een geweldig reisverslag! We leven helemaal met jullie mee en kunnen het ons levendig voorstellen...!
Hou jullie taai en geniet van de reis.
Liefs, Jeroen & Jacqueline -
02 September 2010 - 06:47
Ivon:
Hoi hoi
wat leuk om jullie belevenissen te lezen zeg!
Lijkt me idd een geweldige ervaring wat jullie samen nu meemaken.
Geniet er lekker van en ik zal regelmatig hier een blik werpen!
Gr en knuf Ivon -
02 September 2010 - 09:30
Hermien En Dick:
Hallo Compostellagangers.
Geweldig om jullie op deze manier te kunnen volgen.Het begint bij mij erg te kriebelen en ondertussen ben ik ook wel een beetje jaloers.Ik zou wel zo willen beginnen. Wij wensen jullie veel wandelplezier en fijne ontmoetingen. Geniet er van. Dikke knuffel van Dick en mij. -
02 September 2010 - 15:33
Hilde En Emiel:
Hallo Ruud en Nel,
leuk om te lezen hoe het gaat. Nel als Ruud lastig wordt dan zeg maar dat hij niet onder de brug van s'bergen zit. Wij zijn nu ook "on route". Gelukkig weten jullie waarom je zweet. nosotros desear vosotras mucho éxito. -
03 September 2010 - 13:36
Herman En Wilma:
Hoi beiden,
Geweldig te lezen wat jullie allemaal meemaken.
Dit is voor ons bijna niet voor te stellen. Wij wensen jullie nog veel plezier, succes en sterkte met de verdere tocht. We blijven jullie natuurlijk volgen.
Groetjes Herman en Wilma -
04 September 2010 - 17:27
Annette & Tonnie:
Hallo,
Nou dat is balen, een hut boeken en vervolgens in de regen moeten wachten. Dan maar weer op weg en aan de wandel. Geen tijd om te rusten. Maar het mooie uitzicht maakt dan alles weer goed. Zo zie je maar dat de planning soms in duigen kan vallen. Zo te lezen is het heel indrukwekkend hoe je onthaald wordt bij de rustplaatsen. Zeer bijzonder. Nou verder weer succes en geniet vooral.
Groetjes Tonnie & Annette -
05 September 2010 - 08:16
Jose 33:
Hoi Nelleke en Rudy,
Wat geweldig om jullie ervaringen te kunnen lezen en dat het allemaal goed gaat.
gr Jose -
05 September 2010 - 16:06
Mam:
jullie verslag gelezen zoo te lezen doen jullie wel veel ervaring op en maak je wel het een en ander mee geniet ervanhier is alles nog bij het oude morgen krijg ik mijn gebit weer terug ben ik het bijna 14 dg. kwijt volgens de therapeut klopte er niet veel van vandaar die kaak problemen ik hoop dat dan ook pieter jan en maria waren ook hier een nachtje geslapen en de computer nog even bij gewerkt was gzellig heel veelliefs en ik denk aan jullie mam -
05 September 2010 - 22:15
Maria:
Hallo Nelleke en Rudy,
Ik ben heel trots op jullie en nog trotser dat jullie als een kievit lopen, sneller dan jullie gedacht hadden toch? Met vallen (Nelleke opletten hoor...) komen jullie er wel. For the time being zal ik regelmatig lezen hoe het jullie vergaat. Fijn dat jullie dit direct met ons wilt delen. Nog heel veel wandelplezier. We denken aan jullie en we bellen ook wel nog.Hier gaat alles goed. Was gezellig bij oma dit weekend. Dikke knuffel voor jullie allebei. Hasta pronto querida familia. Saludos, Maria Y Pieter-Jan
-
05 September 2010 - 22:23
Maria:
Ik bedoel natuurlijk
: vallen en opstaan in mijn vorig commentaar.
Maria en PJ -
06 September 2010 - 14:20
Marian:
Wat een mooie verhalen, lijkt me een geweldige ervaring om dit samen te kunnen doen en zoveel verschillende mensen te ontmoeten en zoveel dingen mee te maken. Wens jullie nog heel veel reisplezier en vind het leuk om alles mee te kunnen lezen hoe het jullie vergaat.
Dikke kus en knuffel en natuurlijk ook de groeten van Pieter,
Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
