de laatste loodjes wogen het zwaarst
Door: rudyennel
Blijf op de hoogte en volg Pelgrimeren
07 Oktober 2010 | Spanje, Madrid
Dag lieve mensen,
Nadat we Santiago verlaten hebben, hebben we ook het goede weer achter ons gelaten. We wisten dat natuurlijk al omdat Galicia bekend staat om regenachtig weer dat soms lang kan aanhouden. De afstand van een goede 20 km per dag was zo langzamerhand geen probleem meer, echter nu de weergoden ons minder goed gestemd zijn merken we dat er nog meer te leren valt.
Van Santiago zijn we s morgens vroeg, nadat we afscheid hadden genomen van Robert en Marisol uit Canada, vertrokken in de richting van Negreira. We vertrekken met de ponchó aan. We wandelen op kleine bospaden waarbij je de geur van de ecalyptus constant ruikt. IN het bos is goed te zien dat de dag ervoor veel regen is gevallen, diepe sporen, veel modder en op veel plekken nog grote plassen water. Wat ook opvalt is de stilte. Er zijn slechts weinigen die na Santiago doortrekken naar het "einde van de wereld"zoals Finesterre ook wel wordt genoemd. Dat betekent ook dat er minder faciliteiten zijn dus het duurt een uurtje of 2 voordat we een bakje koffie kunnen krijgen. Lekker met een bolsana erbij voor de eerste trek (ontbijt is 2 yoghurtjes), om een uur of twee komen we in de zeikende regen aan in Negeira. We belonen onszelf met een nieuwe Auberge. een schitterend gebouw met uitgebreide douchefaciliteiten, een huiskamer en mooie bedden. s avonds koken we zelf lekkere gevulde maaltijdsoep. Menigeen eet mee want soep kook ik alleen in grote hoeveelheden. De volgende dag vertrekken we, wederom met de poncho aan in de richting van Olveira. Gaandeweg de route begint het echter steeds harder te regenen en te stormen. Bi het lopen van de paden in de bossen loopt de modder je in de schoenen. Na 3 uurtjes hebben we daar genoeg van en besluiten een deel over de weg te lopen. De regen en de wind houden ons goed bezig, later op het journaal wordt melding gemaakt van diverse ongevallen vanwege de harde wind. Om een uur of 1 kijken we elkaar aan en besluiten de eerste beste gelegenheid om te overnachten. Een 4 kilometer verderop lukt het ons om een plekkie te krijgen in een kleine auberge in Vilaserio. Daar zijn inmiddels al meer verzopen katten aangekomen uit der SWchweiz en uit Zweden. Na een lekkere warme douche kruipen we de slaapzak in. Je hoort de wind om het huis fluiten. De regen blijft de gehele nacht met bakken naar beneden komen.
Als we de volgende ochtend opstaan hebben we een licht bewolkte hemel. We kunnen op weg naar Olveira. Af en toe een drupje maar voor de rest een prima dag. Een beetje limburgachtig landschap, met mooie vergezichten op heuvels, dalen en zowaar een meer. Teneinde die dag nog wat te eten te krijgen moet Ruud voor een auto, met het opschrift panaderia, springen. Levert wel lekker vers brood met kaas op. Om een uurtje of 2 komen we aan in Olveira. Een dorp in the middle of nowhere, een zeer lieve en betrokken beheerdster van de gebouwen waarin we slapen. In de loop van de middag komt ook Anton binnenlopen, een oostenrijker die we al enige weken niet meer hebben gezien. Lekker bijkletsen onder het genot van................ je raad het al een rood wijntje.
De volgende ochtend willen we naar Corcubion. De 1 na laatste etappe naar Finisterre. Als we vertrekken regent het wederom dat het ................ Ponchos aan en om een lang verhaal kort te maken, na een uurtje of 4 in die regen en wederom met harde wind, soppende schoenen, alles zeik en zeik nat besluiten we om in Cee er mee te kappen. Ook hier biedt de warme douche en de warme slaapzak uitkomst. Wat kan zo ding toch leker slapen en je weet gelijk waarom je hem al bijna 1000 km op je nek hebt.
Als we de volgende ochtend willen vertekken naar Finisterre doen we dat met de poncho al aan. Die zullen we gelukkig niet nodig hebben vandaag want langzamerhand wordt het weer steeds beter. s avonds beleven we met vele anderen een prachtige zonsondergang. Nog 1 dag naar Muxia voor sighteseeing (doen we met de bus) Ik moet er nu mee kappen want mijn tijd zit erop.
Hasta luego we zijn zaterdagavond laat weer thuis.
Groetjes Nelleke en Rudy
Nadat we Santiago verlaten hebben, hebben we ook het goede weer achter ons gelaten. We wisten dat natuurlijk al omdat Galicia bekend staat om regenachtig weer dat soms lang kan aanhouden. De afstand van een goede 20 km per dag was zo langzamerhand geen probleem meer, echter nu de weergoden ons minder goed gestemd zijn merken we dat er nog meer te leren valt.
Van Santiago zijn we s morgens vroeg, nadat we afscheid hadden genomen van Robert en Marisol uit Canada, vertrokken in de richting van Negreira. We vertrekken met de ponchó aan. We wandelen op kleine bospaden waarbij je de geur van de ecalyptus constant ruikt. IN het bos is goed te zien dat de dag ervoor veel regen is gevallen, diepe sporen, veel modder en op veel plekken nog grote plassen water. Wat ook opvalt is de stilte. Er zijn slechts weinigen die na Santiago doortrekken naar het "einde van de wereld"zoals Finesterre ook wel wordt genoemd. Dat betekent ook dat er minder faciliteiten zijn dus het duurt een uurtje of 2 voordat we een bakje koffie kunnen krijgen. Lekker met een bolsana erbij voor de eerste trek (ontbijt is 2 yoghurtjes), om een uur of twee komen we in de zeikende regen aan in Negeira. We belonen onszelf met een nieuwe Auberge. een schitterend gebouw met uitgebreide douchefaciliteiten, een huiskamer en mooie bedden. s avonds koken we zelf lekkere gevulde maaltijdsoep. Menigeen eet mee want soep kook ik alleen in grote hoeveelheden. De volgende dag vertrekken we, wederom met de poncho aan in de richting van Olveira. Gaandeweg de route begint het echter steeds harder te regenen en te stormen. Bi het lopen van de paden in de bossen loopt de modder je in de schoenen. Na 3 uurtjes hebben we daar genoeg van en besluiten een deel over de weg te lopen. De regen en de wind houden ons goed bezig, later op het journaal wordt melding gemaakt van diverse ongevallen vanwege de harde wind. Om een uur of 1 kijken we elkaar aan en besluiten de eerste beste gelegenheid om te overnachten. Een 4 kilometer verderop lukt het ons om een plekkie te krijgen in een kleine auberge in Vilaserio. Daar zijn inmiddels al meer verzopen katten aangekomen uit der SWchweiz en uit Zweden. Na een lekkere warme douche kruipen we de slaapzak in. Je hoort de wind om het huis fluiten. De regen blijft de gehele nacht met bakken naar beneden komen.
Als we de volgende ochtend opstaan hebben we een licht bewolkte hemel. We kunnen op weg naar Olveira. Af en toe een drupje maar voor de rest een prima dag. Een beetje limburgachtig landschap, met mooie vergezichten op heuvels, dalen en zowaar een meer. Teneinde die dag nog wat te eten te krijgen moet Ruud voor een auto, met het opschrift panaderia, springen. Levert wel lekker vers brood met kaas op. Om een uurtje of 2 komen we aan in Olveira. Een dorp in the middle of nowhere, een zeer lieve en betrokken beheerdster van de gebouwen waarin we slapen. In de loop van de middag komt ook Anton binnenlopen, een oostenrijker die we al enige weken niet meer hebben gezien. Lekker bijkletsen onder het genot van................ je raad het al een rood wijntje.
De volgende ochtend willen we naar Corcubion. De 1 na laatste etappe naar Finisterre. Als we vertrekken regent het wederom dat het ................ Ponchos aan en om een lang verhaal kort te maken, na een uurtje of 4 in die regen en wederom met harde wind, soppende schoenen, alles zeik en zeik nat besluiten we om in Cee er mee te kappen. Ook hier biedt de warme douche en de warme slaapzak uitkomst. Wat kan zo ding toch leker slapen en je weet gelijk waarom je hem al bijna 1000 km op je nek hebt.
Als we de volgende ochtend willen vertekken naar Finisterre doen we dat met de poncho al aan. Die zullen we gelukkig niet nodig hebben vandaag want langzamerhand wordt het weer steeds beter. s avonds beleven we met vele anderen een prachtige zonsondergang. Nog 1 dag naar Muxia voor sighteseeing (doen we met de bus) Ik moet er nu mee kappen want mijn tijd zit erop.
Hasta luego we zijn zaterdagavond laat weer thuis.
Groetjes Nelleke en Rudy
-
07 Oktober 2010 - 14:55
Dory:
Wat weer een super ( nat )verhaal maar toch, wat een ervaring weer en het er gelukkig zonder ongelukken afgebracht.
Nog een paar daagjes en dan zijn jullie weer thuis. We zien jullie gauw. Een heel fijne paar daagjes nog en tot dan,
Groetjes Dory. -
07 Oktober 2010 - 16:00
Helma En Frans:
Fijn de laatste dagen en weer thuis. Wat een avontuur -wat een beleving!!
Dat neemt niemand jullie meer af.
Nelleke en Ruud, tot gauw.
Lieve groeten van ons uit Emmerich! -
07 Oktober 2010 - 16:37
Annette & Tonnie:
Hallo,
Nou zo te lezen regen in overvloed, geen bal aan.
Nog eventjes vol houden en je eigen schone bed staat klaar.
We zien jullie graag tegemoed.
Groet Annette & tonnie -
08 Oktober 2010 - 09:50
Hilde En Emiel:
Als er na regen zonneschijn komt wat gaan jullie dan mooi weer tegemoet. Daar moet je wel warm van worden. Goede reis naar huis en we spreken elkaar. -
09 Oktober 2010 - 14:35
Piet En Ria:
Hoi wandelaars. Wij willen jullie een hele goede thuisreis toewensen en hopen dat alles heel voorspoedig verloopt. Tot gauw. en groetjes -
09 Oktober 2010 - 17:05
Giny:
op de valreep nog 3uur en jullie zijn weer in de bekende omgeving.huis schoon koelkast gevuld haha was een kleine moeite we wachten in spanning af tot straks -
10 Oktober 2010 - 18:40
Hermien En Dick:
Hallo Nelleke en Ruud.
Jullie zijn waarschijnlijk al thuis maar wij zijn op vakantie en hebben niet elke dag internet.
Gefeliciteerd kanjers.Bedankt dat we deze reis met jullie mochten mee beleven.Blijf nog genieten van al het moois dat jullie hebben meegemaakt. Groetjes Dick en Hermien -
11 Oktober 2010 - 08:42
Klaas En Hedwig:
Weer thuis....nu begint het grote wennen; aan niet meer lopen elke dag en vooral ook aan een wereld die groter is dan je rugzak en de volgende voetstap.
Daar wensen we jullie suuces en sterkte mee! -
13 Oktober 2010 - 19:10
Herman En Wilma:
Hoi kanjers, bikkels, wereldveroveraars!!
Gefeliciteerd met jullie overwinning van "de tocht des levens"!!
Welcome home!!
We zijn erg benieuwd naar jullie verhalen en hopen jullie binnenkort te zien, als jullie weer aan het 'normale'leventje gewend zijn.
Herman, Wilma en kids
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
