zo langzamerhand komt het peleringevoel terug
Door: rudyennel
Blijf op de hoogte en volg Pelgrimeren
26 Mei 2011 | België, Eben
Dag lieve mensen,
Bedankt voor al jullie reacties. Daar putten we weer enrgie uit voor een paar dagen: en wat voor een dagen?
Vanuit Swalmen zijn we 's morgens met regen vertrokken. Op de Petrushoeve was het goed toeven, de 2 mensen die daar de boerderijcamping runnen hebben vorig jaar allebei hun baan opgezegd om een minicamping te beginnen. Ze hebben de zaken goed voor elkaar, alsz ze doen wat ze zeggen komt het wel goed. Na een uurtje gelopen te hebben stortregent het, niet echt leuk zal ik maar zeggen. Door de regen geurt het wel heel anders in de bossen. Tegen de middag wordt het gelukkig droog en wandelen we door wisselen landschap richting Montfoort. We hopen onderweg nog boodschappen te kunnen doen of in ieder geval wat te kunnen eten. Dat lukt uiteindelijk in Montfoort zelf daar is van alle gelegenheden er 1 open die ook nog wat eten wil bereiden, we zullen een beroep doen op onze vetreserves deze keer.
Die nacht slapen we op een camping in de buurt van Montfoort, de dagteller staat op 27 km, na het douchen zijn we zo vertrokken. Geen witbiertje voor de dorst, das niet goed.
Van Montfoort gaan we verder naar Sittard, een lange dag van minstens 24 km en we hebben nog geen adres om te slapen. We zien wel, Petrus en Paulus zorgen voor ons toch. Bossen, paarden[ met bijbehorende reuk] en ook al wat klimmen en dalen. We komen onderweg 2 mensen tegen die we al eerder hebben ontmoet. Nu hebben ze wel zin en tijd voor een praatje, ze hoppen met fiets, auto en te voet zoals eerder beschreven. Hebben het Pieterpad al bijna volledig gelopen.
In een bosmeer bewonderen we de schitterende waterlelies [ geel en paars, hoe zou het met die van ons zijn?]
Aangekomen in Sittard besluiten we nadat we onderweg zonder succes geprobeerd hebben een kamer te krijgen de VVV op te zoeken. Daar worden we niet wijzer van. Uiteindelijk nog 1 telefoonnummer, we bellen en we worden gelukkig om 18.00 uur op het station in Sittard opgehaald door de heer des huizes.PFFFFFFFFFFFFF lekker slapen en morgen ontbijt.
Eergisteren zijn we naar Valkenburg verkast, Ook nu weer een 25 km, heuvelachtig terrein. Een ree laat ons rustig voorbijlopen op nog geen 25 meter afstand. We ontmoeten verschillende dagjeswandelaars die geinteresseerd zijn in onze onderneming. Onderweg zie je dat de katholieke kerk in Limburg ook kleiner en kleiner wordt. Gesloten kloosters, kerken die dichtgespijkers zijn of die zoals in Valkenburg een herbestemming krijgen als grieks restaurant Delphieglesia of zoiets. Vlak voor Valkenburg krijgen we eindelijk lekker verse aarbeien van de koude grond, smullen!!!!!!!!!!! We slapen op camping de Bron in een trekkershut. Toen we het terrein op liepen herkenden we de plek waar we zo'n 12 jaar geleden voor het eerst met onze 1e camper hebben overnacht en vast kwamen te zitten en [sorry Piet] door een Hymer er uit werden getrokken. We hebben een paar lange dagen gemaakt, zijn goed moe. Voor een deel draagt dat bij aan het pelgrimsgevoel alhoewel we beiden de bijzondere ontmoetingen wel missen. We besluiten een dag extra rust te nemen voor we Nederland verlaten.
Vandaag zijn we aangekomen in Eben, een klein dorpje net over de grens met België. Ook nu wordt er voor ons gezorgd, het adres dat we hadden blijkt geen faciliteiten meer te beiden [ eigenaar in de bajes] maar gelukkig vinden we een, door 2 nederlanders, net geopend B&B. Een perfecte plek, 150 % luxe, een megalieve mensen. Ook de restaurants waarvan er 2 zouden zijn, zijn er niet. We mogen met Marc en Ilonka
mee-eten. Een heerlijke homemade lasagna. Echt top, ze hebben er 2 ambassadeurs voor hun bedrijf bij.
Zo we zijn weer bij, weten natuurlijk niet wanneer we weer een mogelijkheid hebben maar dat merken jullie vanzelf.
Au revoir, dikke kus,
Nelleke en Rudy
Bedankt voor al jullie reacties. Daar putten we weer enrgie uit voor een paar dagen: en wat voor een dagen?
Vanuit Swalmen zijn we 's morgens met regen vertrokken. Op de Petrushoeve was het goed toeven, de 2 mensen die daar de boerderijcamping runnen hebben vorig jaar allebei hun baan opgezegd om een minicamping te beginnen. Ze hebben de zaken goed voor elkaar, alsz ze doen wat ze zeggen komt het wel goed. Na een uurtje gelopen te hebben stortregent het, niet echt leuk zal ik maar zeggen. Door de regen geurt het wel heel anders in de bossen. Tegen de middag wordt het gelukkig droog en wandelen we door wisselen landschap richting Montfoort. We hopen onderweg nog boodschappen te kunnen doen of in ieder geval wat te kunnen eten. Dat lukt uiteindelijk in Montfoort zelf daar is van alle gelegenheden er 1 open die ook nog wat eten wil bereiden, we zullen een beroep doen op onze vetreserves deze keer.
Die nacht slapen we op een camping in de buurt van Montfoort, de dagteller staat op 27 km, na het douchen zijn we zo vertrokken. Geen witbiertje voor de dorst, das niet goed.
Van Montfoort gaan we verder naar Sittard, een lange dag van minstens 24 km en we hebben nog geen adres om te slapen. We zien wel, Petrus en Paulus zorgen voor ons toch. Bossen, paarden[ met bijbehorende reuk] en ook al wat klimmen en dalen. We komen onderweg 2 mensen tegen die we al eerder hebben ontmoet. Nu hebben ze wel zin en tijd voor een praatje, ze hoppen met fiets, auto en te voet zoals eerder beschreven. Hebben het Pieterpad al bijna volledig gelopen.
In een bosmeer bewonderen we de schitterende waterlelies [ geel en paars, hoe zou het met die van ons zijn?]
Aangekomen in Sittard besluiten we nadat we onderweg zonder succes geprobeerd hebben een kamer te krijgen de VVV op te zoeken. Daar worden we niet wijzer van. Uiteindelijk nog 1 telefoonnummer, we bellen en we worden gelukkig om 18.00 uur op het station in Sittard opgehaald door de heer des huizes.PFFFFFFFFFFFFF lekker slapen en morgen ontbijt.
Eergisteren zijn we naar Valkenburg verkast, Ook nu weer een 25 km, heuvelachtig terrein. Een ree laat ons rustig voorbijlopen op nog geen 25 meter afstand. We ontmoeten verschillende dagjeswandelaars die geinteresseerd zijn in onze onderneming. Onderweg zie je dat de katholieke kerk in Limburg ook kleiner en kleiner wordt. Gesloten kloosters, kerken die dichtgespijkers zijn of die zoals in Valkenburg een herbestemming krijgen als grieks restaurant Delphieglesia of zoiets. Vlak voor Valkenburg krijgen we eindelijk lekker verse aarbeien van de koude grond, smullen!!!!!!!!!!! We slapen op camping de Bron in een trekkershut. Toen we het terrein op liepen herkenden we de plek waar we zo'n 12 jaar geleden voor het eerst met onze 1e camper hebben overnacht en vast kwamen te zitten en [sorry Piet] door een Hymer er uit werden getrokken. We hebben een paar lange dagen gemaakt, zijn goed moe. Voor een deel draagt dat bij aan het pelgrimsgevoel alhoewel we beiden de bijzondere ontmoetingen wel missen. We besluiten een dag extra rust te nemen voor we Nederland verlaten.
Vandaag zijn we aangekomen in Eben, een klein dorpje net over de grens met België. Ook nu wordt er voor ons gezorgd, het adres dat we hadden blijkt geen faciliteiten meer te beiden [ eigenaar in de bajes] maar gelukkig vinden we een, door 2 nederlanders, net geopend B&B. Een perfecte plek, 150 % luxe, een megalieve mensen. Ook de restaurants waarvan er 2 zouden zijn, zijn er niet. We mogen met Marc en Ilonka
mee-eten. Een heerlijke homemade lasagna. Echt top, ze hebben er 2 ambassadeurs voor hun bedrijf bij.
Zo we zijn weer bij, weten natuurlijk niet wanneer we weer een mogelijkheid hebben maar dat merken jullie vanzelf.
Au revoir, dikke kus,
Nelleke en Rudy
-
26 Mei 2011 - 20:15
Marian:
Hallo lieve schatten, leuk om zo jullie reis weer te kunnen volgen. Wens jullie veel loopplezier en tot snel weer een keer,
liefs en dikke knuffel,
Marian -
26 Mei 2011 - 21:35
Wij Weer...:
Hoi dapper stel !
Goed idee, die extra dag rust...
Blijf vooral genieten avn al het moois om je heen en de bijzondere ontmoetingen en ervaringen.
Altijd beter als onkruid wieden langs de zijkant van het Haagsche Feld ;-((
We blijven jullie volgen, suc6 in het land van onze Zuiderburen.
Pas goed op elkaar !
Liebe Grüssen von die Ecke
Bert, Margreet, Michiel, Brigit en Wouter -
27 Mei 2011 - 09:47
Dory:
Hallo, het gaat goed zo te lezen, veel succes beide en leuk om het te kunnen volgen.
Nel was gevallen hoorde ik van mam.
Vandaag best koud hier, bah.
Jullie lopen je wel warm.
Groetjes vanuit Tolkamer, doei..... -
27 Mei 2011 - 11:35
Dick En Hermien:
Net als jullie hebben wij weinig mogelijkheden voor internet in Ierland.
Maar nu een goede verbinding om jullie verhaal te kunnen lezen. Jullie hebben waarschijnlijk het zelfde weer als wij, regen en af toe zon. Vandaag regen.
Het is leuk om jullie te volgen en wensen jullie veel succes en geen blaren. Pas goed op elkaar!!
Groeten en een dikke knuffel
Dick en Hermien -
30 Mei 2011 - 10:27
Ans:
Hallo broer en schone zus,
Eindelijk tijd gevonden jullie verslag te lezen terwijl jullie intussen alweer aardig zijn opgeschoten. Denk wel regelmatig aan jullie en zeker als het weer niet al te mooi is. Het klinkt ook alsof het op deze tocht allemaal niet zo gemakkelijk gaat al naar Santiago. En Nel, de val heb je nu al gehad. Hopelijk zitten al je tanden nog in je mond en houden zo.
Knuf, Ans -
30 Mei 2011 - 11:55
Joos:
Sinds ik in 2007 naar Rome gelopen ben volg ik zoveel mogelijk mensen die datzelfde doen; ook jullie! Ik wens jullie heel veel succes en vooral ook veel plezier onderweg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
